Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2018

Ακούω την ανάσα σου

Ακούω τη βροχή

κι είναι σαν να ακούω την ανάσα σου

Μεταφέρομαι χιλιάδες μίλια μακριά

κάτω από το λονδρέζικο ουρανό

που σε σκεπάζει

Μπαίνω στο δωμάτιό σου

μα να σ' αγγίξω δεν μπορώ

Παράξενο θαλασσινό

καλοκαίρι της ζωής μου

μες στο καταχείμωνο!

Μέρες μου αλκυονίδες

ολάνθιστο τριανταφυλλάκι

πώς φύτρωσες μες στη καρδιά μου!

Α.Φ.

Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2018

Λονδίνο, 10-1-2018

Θυμήθηκα πόσο πολύ μου αρέσει να περπατάω σήμερα και κατάλαβα και πόσο μου έλειψε. Στην Ξάνθη η ευκολία του αυτοκινήτου και οι μικρές αποστάσεις δεν βοηθάνε. Ενώ υπάρχουν τόσο ωραιότερα μέρη να περπατήσω, νομίζω το αποφεύγω. Ενώ στο Λονδίνο, επειδή είναι αναγκαίο, είχα ξεχάσει ότι συγχρόνως είναι και απόλαυση. Είναι απόλαυση σου λέω! Σήμερα ξαναθυμήθηκα πόσο με ευχαριστεί να περπατώ σε γνωστούς και άγνωστους δρόμους. Να παρατηρώ τους ανθρώπους το περιβάλλον, τα ζώα , τη διαδρομή, όλα, ό,τι κινείται, ό,τι στέκεται ....!

Έφυγα από το σπίτι στις 8 και έφτασα Waterloo στις 11:30 λόγω καθυστερήσεων. Έχασα το πρώτο ραντεβού, αλλά είδα άλλα πέντε σπίτια και όλα ήταν ωραία και σε ωραίες περιοχές. Ήσυχες με πάρκα γύρω, δίπλα σε κανάλια με παπάκια, με πουλάκια να κελαηδάνε τριγύρω μέσα στο κρύο , στο βάθος φαινότανε οι κορυφές από τα γυάλινα θηρία του κέντρου ... Τόση πολλή φασαρία τόσο κοντά σε αυτά τα ήσυχα μέρη ... Πολύ περίεργο !

Είδα και κάτι περίεργα πουλιά. Ενα μαύρο με μεγάλο πορτοκαλί ράμφος στο Reading και ένα μπλε με λίγο πορτοκαλί στο Λονδίνο! Πολύ εξωτικό για τέτοια πόλη, νόμιζα ότι ήταν παπαγαλάκι που το έσκασε στην αρχή τόσο έντονο μπλε! Στο δεύτερο σπίτι που πήγα είδα ένα σκιουράκι με την ουρίτσα γυριστή και φουντωτή σαν αυτές τις στρόγγυλες βούρτσες που καθαρίζουν τις ψησταριές!  Μπορεί να είναι καλός οιωνός ....

Μετά σκεφτόμουν πόσο πολύ θα ήθελα να περπατούσαμε εδώ μαζί να έβλεπες ό,τι βλέπω και να πηγαίναμε παντού μαζί ... Και μετά σκεφτόμουν πόσο πολύ μου αρέσουν τα χείλη σου όταν με φιλάς είναι ζεστά και κολλάνε στα δικά μου τόσο ωραία ...

Α.Α.