Μπήκα κρυφά στην κάμαρά σου,
ν αφουγκραστώ για λίγο την ανάσα σου,
να μυρίσω το άρωμα των μαλλιών σου,
να δω το πρόσωπό σου
να φέγγει στο μισοσκόταδο.
Κι ο χρόνος σταμάτησε.
Μυσταγωγία,
δέος,
κατάνυξη.
Κι έμεινα έτσι για ώρες,
σαν άγαλμα,
σαν λαθρεπιβάτης,
σαν ειδωλολάτρης μέσα σε χριστιανικό ναό
να κρυφοκοιτώ το θείο μυστήριο.
Ανακτορία Φ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου